...Hayat Vedalardan İbaret...Anne karnındayken huzur dolu Masum bir cenin Gün gelir canhıraş bir çığlıkla Yaşama merhaba der! Beyaz kundaklara sarılır Anne bedenine veda eder... Düşe kalka büyürken Dizi kanadı diye ağlar Nasıl acıtır bilmiyordur! Yürekte cam kırıkları! Şevkatle dokunan el Bitimsiz sevgisiyle İyileştirir yaralarını... Gün gelir; Bir çift gözün esiri olur Titrer ruhu eli eline değince Toz pembedir hayat Bulutlar üstünde uçar Ruh ikizini buldum zanneder Masal ülkesinin aşıkları... An gelir; Ayakları yere basar Hayal kırıklığı ile uyanır rüyadan Sol yanında tarifsiz bir sancı Gözünde dinmeyen yaşlarla Acılara kördüğümler atar! Anıları bohçalar kaldırır! Kalbinin en nadide köşesine.. Hiç unutulmayacak olsa da Veda eder ilk aşkına... Hayatın son deminde; Bir telaş yürekte! Bitmemişse güzel umutlar Yaşanmamışsa beklentiler Bilse de hiç gelmeyecek Mazide kalan sevgili Bir umutla bekler.. Hayalini gözbebeğine çizer Hapseder yüreğine Son vedasıdır uzaklara... Göz açıp kapama mesafesi Kişinin yaşam hikayesi Kim bilir kaç yaşında! Bir varmış bir yokmuş gibi! Eller üzerinde,meçhule yol alırken Son rolünü de oynayacak Elveda diyecektir hayata... Perde kapanmıştır artık Bitmiştir hayat gailesi Sönmüştür hasret ateşi Mutlu,mutsuz günleri Birkaç resimdir şimdi... _Duygu Şen_(09.11.2014) |