YALANLAR ÖÐRET BANAbir adamýn geliþi yürek sesinden belli olmalý kamelya kokularý sarmalý dönüþ yolunu derdim hep bir kulaðýndan girmiþ öbüründen çýkmýþ. küçüldükçe küçülüyorsun göz bebeklerimde anne diyen sesi yaslanýr yüreðime gözlerimin kapat derim kapat kirpiklerini görme gerçekleri her acý görünmeden de hissedilir nasýlsa.. yalanlar öðret bana. bir yüreðe ’seviyorum’ demenin her tonunu göster göster ki yabancýlýk çekmesin kelimeler inandýrýcýlýðýn o sýrat köprüsünde teklemesin düþmesin utangaçlýk denizine. ben utanýrdým biliyorsun gözlerine sürdüðüm her cümlem gerçekliðin olma ihtimaline gebeydi doðamadan ak benizli bir küheylan ki beni sýrtýna alýp sana getirsin diye sabahladýðýma seccadem þahittir dualarým arþý deldi de bir senin yalan yüreðinin zýrhýna ulaþmadý. öðret bana bir zamanlar seviyorum demekten utanmadýðým taþ kalpli adam hangi zýmpara kaðýdýyla yontarým kalýn suratýný gerçek yüzünün aynasý hangi sözlerinden yansýr bana salla ustura kelimelerini dudaklarýndan kes bileklerimi bir damla kaným akarsa bütün sevenlerin aþký adýna kellemi keser önüne atarým. yüzümün ölü rengine aldanma yaþadýðý þokla kendinden geçmiþ düzelir nasýlsa senin yerine utanýr ya gece/den utanýr ya gerçek seven yüreklerden böyle bir adamý sevdiði için kan kýrmýzý güle döner heveslenme boþuna bu sevda da onun gibi nasýlsa bir gün solar gider. Ayvazým DENÝZ |
"bir adamýn geliþi yürek sesinden belli olmalý
kamelya kokularý sarmalý dönüþ yolunu derdim hep" demiþsiniz baþta. Ben erkeði kokusundan tanýrým söylemi de aklýma geldi.
Yüreðiniz solmasýn, kaleminiz daim olsun.