Adın Bir Şiir
Adin andığım an şiirler dökülüyor kalemimden
Sonra gözlerin geliyor aklima Erzurumu anlatircasina yaziyorum şiirleri Palandokenin güzelliği bile anlatmiyor seni Misralar dokuluyor ardi ardina Sonra gidişin geliyor aklima Hani o palandokenden ilk karın kalkisi varya Oylesine hüzünlü öylesine dertli Sonra yazdiklarim gozyaslarimla Silinip gidiyor Ne adın kalıyor siirlerimde Ne de gözlerin |