Anahtar
Hiç dokunmadım sana.
Hiç duymadım sesini bile. Yıldızlar gibi uzaksın, uzağımdasın. Ya da ben mi uzakta görüyorum seni ? Hani rüzgar inceden eser de burnuna tuzlu bir koku gelir ya, İşte o deniz kokusudur. Senin gözlerinse köpüklüsünden kahverengi, bilmez misin. Oturup saatlerce, günlerce anlatabilirim sana gözlerini. Ama sadece sana, ve sadece deniz kıyısında.. Bense denizden çok uzaktayım. Senden uzaktayım. Kilitli bir odaya hapsolmuşcasına. Bende bir tutku var suda yürümek gibi. Nereye varacağımı bilmeden, sonunu düşünmeden yürüyorum. Yağmur yağdıktan sonraki kokuyu takip ediyorum sadece. |