CENG-İ AŞK
Sesler duyarsın bazen bilmemen gerekir.
Kahire’den mı ? Bosna’dan mı ? Bilemezsin... Bazen bir anne şefkati gösterir gözleri,kaybolmuşcasına, Yorulursun... Tatlı bir yorgunluktur, Ve o an yok oluşundur. Bazen aşkım,canım,balım,peteğim demek istersin, Diyemezsin... Çünkü bir uktedir içindeki . Katrana dönüşmesine göz yummassın. Ya o senindir ya sen onun ya da... En zoru da içinde kaynayan mahşeri ya onda söndür, Ya da istemediğine bir ömür.. Ondan aldığını vermeye çalışırsın. Ama sadece çalışırsın... Kalem de umutsuzdur artık, Yaratılmayan yoksun düşüncelerde.. |
Bazen bir anne şefkati gösterir gözleri,kaybolmuşcasına,
Yorulursun...