acının kalbi
Kar izi taşıyorum ayaklarımda
İnsan bu kadar mı yalnızlığa keser Geceye düşünce Ayrılık en kalın sızı Aşk ince düşünce Acının bir kalbi olsa Benim ki olurdu kesin ve kesin Buyurgan gözlerin yeni yollar açtı Ama ne yazar İz sürücüsüne Kendini sokan akrep gibiyim Ateş çemberinde İçimde hala zehir bir hayal dolaşır Deniz her zaman mavi değildir Dışarıda kar dışarıda fırtına Hala yerli yerinde |
durmak yok diyorsun
edebiyat defterinde rastladığımda okuyorum
Allah şiir gibi bir uzun ömür ihsan etsin
selamlar tebrikler