"Senle ben hep böyle kalacağız.
Gitgide eriyip yok olacağız."





__Dokunmayın yüreğime, sızlıyor hâlâ ince ince__


Bir yol çizilir en başta
ayak ona uyar yürek ona
değiştirmek ne mümkün azgın bu nehrin yolunu
ancak parça parça kopar arada
rastladığı olumsuz kayalarla
bölünür
bölündükçe büyür kendi içinde
ve yine kendi içine dökülür.



şiir ertesidir yaşanan her nedamet
vasat bir öykünün kollarına sığınalı beri
sallanır okunması zor satırlar
sürüklenmek çabası boşunadır
ağır kalır izi, okutmaz kendini.



kahverengi bir aşk
damla damla akarken yağmur oluklarının gözesinden
sarsılır yürek
sarsılır gelecek
düşmek üzeredir tüm ağırlığıyla üstüme geçmiş.



burçlarına yaslanırım yıldızların
olacak olmayacak
çıkacak çıkmayacak derken
sahneye konan gerçek bir oyunun baş rolünü kaparım
artık bir Leylâ
bir Aslı
bir Şirin kisvesi giydirilir üstüme
ararım döne döne
yanarım içten közle
bir hançer dağlar bağrımı
ölürüm daha sevdama doyamadan.



bitmez dediğimiz nice sancılar
doğunca gerçekler ortalığa
bir anda kesilir
artık sadece duyulan
ayrılığın ayak sesidir.


ölür sevdalar öyle değil mi?



...
Ayvazım DENİZ




.