GÜL HATUN
Biri vardı ki adı Gül Hatun
Yanakları al,vucudu sütun Nam saldı dört bir yanına yurdun Gözünde dilinde,kuşun kurdun Dili bal,kalbi kelebek renkli Saçı belde,minicik elli Vardığı yiğit,saraylı ehli Kader bu ya,gözü selli Yaşadıkca doğrulukta hep Yaraya sargı,garibana cep Dürüst ahlakta,bir mektep Olmuştu vicdanlara,gülü serp İyi güzel tez gidermiş öte El açılır,yağan her rahmette Nur içinde yat,gönülde beste Umulur ki makamın Cennet’te Güzellik her şeyde tam bir bütün Helalinden emmişti ki sütün Gönüle taht idi o büsbütün Güzeller güzeli o Gül Hatun. 06.06.1998. Balya. |