Hani bir Çiçekçi Nine vardı Yörük kadını; Başında poşu, ayağında şalvar, Küçücük torunuyla Dolaşırdı akşama kadar Pembe beyaz karanfiller Kırmızı güller Cebrail çiçekleri satardı...
Emeğine, yaşına hürmet Biraz sevgi, biraz merhamet Her gelişinde alırdım Çiçeklerinden bir kaç demet, Ansan Bahçesi’ndeydi dün Görünce beni, iyice süzdü, Başını sallayıp iki yana ’Ah benim eski ağam, İyi günler o zamanmış!’ Deyip, mırıldandı hafifçe...
Gelmedi yanıma Ayrıldığımızı biliyordu; Başka masaları dolandı...
Ay benim güzel anam, Gülmedik başlara Güller taksan güler mi; Görüyorsun ya; ayrıntılar Kimsenin gözünden kaçmıyor Çiçekler açsa bile Dostsuz gönül açmıyor Herkesi üzüyor ayrılıklar...
Şaban AKTAŞ 29.12.2006
Foto :İsmail Akın Şiirde sözü edilen çiçekçi Fatma Nine’dir.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
AYRINTILAR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
AYRINTILAR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.