MANAVGAT'TA SEL
MANAVGAT’TA SEL
Yıl iki bin ondört, gün yirmi beş Ekim. Manavgat’a gökten inen su hakim. Bir yandan sel akar, bir yandan fırtına. Afet verme ya Rab, sen Manavgat’ına. Ne böylesine ıslat, ne bırak kupkuru. Ya Rab, afetinden bizi sen koru. Asla karşı gelinmez, senin suyuna. Sel özelliği vermişsin suyun huyuna. Elbet değil Manavgat, deresiz selsiz. Su karşısında insan, kalır çaresiz. Sel sularıyla dolunca, dereler çaylar. Taşıp sel oluyor, yıkılıyor saraylar. Anladım ki kimse suya, edemez inat. Naçar kalır karşısında, tüm kâinat. Güzel Manavgat’ım, olsan da sele esir. Senin güzelliğine asla, olmaz tesir. Çok güzel yaratmış, çünlü seni yaradan. Nefret ettiremez, kimse beni buradan. Mustafa EROL 25. Ekim. 2014 Manavgat / Antalya |