ARABESK...
Hani; yolumuza engeller çıkacaktı!
Acıları yaşayacaktık taa derinden. Bentler kurulacaktı sevda yolumuza Şöyle bir vuracaktık elimizin tersinden… Ne garip değil mi sevgili? El ele tutuşunca, Ferhat gelirdi aklımıza Şirin düşerdi gözyaşımıza. Havayı mecnun bulutu sarardı Leyla kıvılcım olurdu kahrımıza. Ve Kamber bakışı gözlerimizde Arzunun hasreti vururdu pencereye. Sen Aslı zannederdin kendini Ben Kerem olurdum perdeye… Sanki acımadan ayırmışlardı bizi, Acıların kurgusu film gibi, Ferdileşirdi yüreğim, Dudaklarım titrerken. Sen acıların kadını olurdun Adın Berğen… Sonra; Batsın Bu dünyayı dinlerdik Frekansı damara takılmış radyodan… Zaten çalar saat gibi; Acıları yaşamaya kurmuşuz kendimizi Aniden bir ses ilaç gibi, Acımıyorsan! Müslüm babadan… İnadına mı yapıyorlardı bilmem ki; Ben sana ihanet etmişimde, Sen beni affedemiyorsun. Veya ince hastalığın var da Mutluluğum için, Beni terk ediyorsun… Erol Taş’lar sarmış dört bir yanı Çaren yok çekilecek bu acı… Sen ağanın güzel kızı Ben babanın hizmetkârı! İçimizde garip bir sancı Kaçalım! Peşimizdekilerin elleri silahlı… Ahhhh sevgili ahhhhh, Kandırdılar mı bizi? Acı mı, büyük sevdaların gizi? Ne keder vardı ne elem aşkımızda, Biz mi atamadık beynimizden bu sisi? Doyasıya yaşamak vardı ya sevgili; Aşkı, sevdayı, sevinci! Hiç yoktan; Duygularımızı bu arabesk mahvetti. 19.12.2007 Ender Pehlivan |
Selamlar,çoook güzeldi.