Bu sevda öylesine sarmış ki içimi
Gök gibi deniz gibi masmavi
Mazi kadar mutlu
Bugün gibi karanlık
Bugünlerde yıldızlar mum ışığı kadar sönük
Güneş kendini ışıtır pervasızca

Ve hayatın çeşmekeşinde
Yaprak gibi titreyen yürek
Kıpkızıl şarabın deniz gibi köpüğü
Uysalca kanıma karışırken
Sanki daha bir hızlı titriyor
Hani diyorum ki belki
Hiçbir mahzen böyle bir şarap görmedi
Hiçbir yürek böylesine titremedi

Sıra şiirde
Serbest vezin yaz dedi bir arkadaş
İşte yazıyorum
Kelebekler özgürlüğü sever bilirsiniz
Ben de öyle kelebek gibi özgürce yazıyorum
Aslında gece fırtınalarını serbestçe özgürce yazmak daha güzel
Henüz güneş batmadı ama
Birazdan batacak ve fırtına başlayacak

Yıldızsız olacak gibi bu gece de
Olsun yıldızlara inat bir mum yakarım
Ay da görünmesin isterse
Arada bir çakmak çakarım
Sigarasız
Karanlık eşikte şeytanı kovalarken
Yine şöyle bir geçmişe doğru akarım
Maziye yolculuk gecenin acılarını hafifletirken
Belki bir şarkı mırıldanırım eskilerden

Kainat paramparça
Ben de nasibimi almışım aşk ateşinden
Kurtulanlar yolculukta meşaleleri ile
Günahlarıyla sevaplarıyla
Sonsuz yolculukta
Mayısta doğmak kadar ölmek de güzel
Kim bilir belki bir mayıs sabahı yakarım meşalemi ben de
Ya da belki bir gece yarısı
Bulunmak isterdim çamlar arasındaki defnimde
Hiç kimse kendi ölümüne gelmedi

Şafak sökümü
Sabahın ilk ışıklarında
Dua ederim Tanrıya
Bilmem beni affedecek mi
Sabah ezanında dua daha makbul derler
"Ah nasıl da aptallar"
Duanın saati mi olur hiç
Ama işin doğrusu sabah çiçeklerinin kokusu
Bir başka heyecan verir duaya

Bir de yağmur yağdıysa gece
Bir başka olur sabah seması
Gökyüzünün yıkanmışlığı
Çiçek kokularına karışırken
Toprak ben de buradayım der gibi kokar
Özgür kelebekler saklandıkları yerden çıkar
Ve şiir olurlar işte böyle

Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN