mavinin rengiküsüyorsun yollarım kayıp olsun diye karanlık gecelerde ay’daki göz izlerimi sileceğim diyorsun suç bende mi yüreğim zemheri nasıl gelirim karlar buzlar ülkesine gözlerini ödünç vermiyorsun hani ilk bakışında puşt puşkin’nin kahvesinde stalingratta inmeler inerken gözlerime sanki; gözlerim bağlı ben sana bir ömür boyu ebe sözün vardı muhtaç olduğumda gözlerine şimdi ne üşüdüğümün farkındayım ne de yandığımın yaratılmış bütün gözler çevrilse üzerime payandası oluyor gözlerin dünyalar yıkılmadan üstüme ah...agnessa bu aralar ne kadar da ihtiyacım var buz mavisi gözlerine onlarsız hayatım benziyor pulsuz mektupların gidişine kasım |
Hepsi bir diğerinden özel. Maşallah.
Biz çıraklar da debelenir dururuz şiir diye diye.:)
...
Baki hürmetlerimle.