1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
785
Okunma
düş-tü
yakamdan dünya
oysa ben onu daha kurutacaktım, saklayacaktım
takvim yapraklarının arasında
evet
şimdi artık sadece geceye aldanıyorum
sessiz kimsesiz usul bir kenarda anlıyorum,
sanıyorum ve...
ses veriyor şair
"anlamak yok çocuğum anlar gibi olmak var"
iniyor aynalardaki perdeler
cehaletim çırıl kibrim çıplak kalıyor
bir kıvılcım yeter
aklımı fikrimi cehenneme çevirmeye
güzel sözler barındırmıyor biliyorum
parmak uçlarım,
nasırsız.
kifayetten ve kafiyeden uzak
hiç anlam yüklenmemiş gibi sırtına
yüreğim
gizlice çıktığı meyve ağaçlarından
avucunun alamayacağı kadar dolu., çocuk
ve başım boş
yaşıyorum
düş-tü
yakamdan dünya
oysa ben onu daha kurtaracaktım,
kendinden...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz