oyun çağıKorkuyorum kendimden Sorular ya çikmazlari doğurursa Kimsesizlik Ne bir cami avlusunda başladı Ne bir kapı önünde Ten tene değdi, akıl ürktü Ten yalnızlaştı; Akıl pazar yerine döndü O pazar yerinde, Annesinin elinden kopmuş Küçük bir çocuk gibiyim Korkuyorum çilginlik bu Tut elimden çek al beni Aklımın kalabalıklarından |