PLATON'UN MAĞARASIdur hele bir dur hele. sessiz kelebeğin çığlıklarını duydun mu? nasılda ağlıyor içli içli pulları güneşin ışıklarından kamaşmış bir karıncanın yükü omuzlarından salınır. üç beş ömre heba edilen sevda denen dikenli gül bahçesi ne zaman geçmeye kalksa içinden yırtılır yürek kenarları dökülür duygular olmamış erik misali zebil olur hayata. dur hele bir dur hele... yıldızlar çok önce yağdılar gecenin koynundan gözlerime o yüzden karanlık göğün böyle sızlanması. şimdi geri veriyorum geceler alın biraz da siz ısıtın karanlıklarınızı ben kaybolan bir yarasa misali asılırım kendi yalnızlığıma Platon’un mağarasından dünyaya bakıyorum yüzüme kapanan kapılara sırtımı dayadım yaşamaya korkan her kimsesiz çocuğu ta yüreğimde hissederek soluksuz nefeslerimi düzene sokma çabasındayım yüreğim ellerimin altında kıpırdadıkça yaşama arzusunu susturuyorum. Ayvazım DENİZ |
bymuzo tarafından 10/31/2014 5:49:53 PM zamanında düzenlenmiştir.