Derin Bir Karanlık YaşamakKendi içine sönen ışıkların sükûtu usumda Sevgisizliğin kol gezdiği upuzun çöllerde Kalaysız bir çanak gibi insani itilmişliğim Dinlesene yüreğimin ölümle olan valsını Ben yıkılan aşk kulelerinin gölgesindeyim Sonu gelmeyen yalnızlıklar içine gizlendik Islanmış kanatlarımıza güneş taşıyor kuşlar Kan içiyoruz asırlardır doyumsuz bir kaptan Güneş eski güneş, bu gök ve denizler bizim İtildik aşka ihanete, hangi ihtişamın kölesiyiz Güneşi emziriyor düşümde bir kadın, bakışı gül Eskimiş dünlerin prangalarını çözüyor bir adam Bir kuş sürüsü kafeste, yaşamak ruhumda çığlık Hangi kitabı açsam yalnızlık, sözcüklerde elem Umarsızlık pay ediyor insanlar, tükendi neslimiz Bütün yüreklerde yangın, yalanı istifliyor kimileri Koyun kurda karıştı, çaresizlik demirini kemiriyor İnsan sürüleri istikametini şaşırdı, güneşe yürüyor Üşüdük aşk çardağında, kaydımızı ihanet tutuyor Derin bir karanlık yaşamak, kehanet saati çalışıyor Selahattin YETGİN |