YİNE YENİDEN HAYATIN TA KENDİSİ
Sessizliğin kerameti derinden dokunan
El yordamı ile vardığım son nokta, Sessiz ve yadsımadan benliği Olabildiğince naif bir sevgi Kabuğumdan sızan. Nedenli nedensiz âşık olduğum Uzaklardan soluduğum Bir nefes kadar gerçek Ve hayatın can damarı Akan kan kadar gerçek ve kırmızı. Son damlasına kadar üstelik Ve çekmeden aşktan elimi… Tutanaklarda kayıtlı tüm söylemler Yürekte saklı gizemli varlığın Belki varsın hatta hiç doğmamış Güneş kadar gizemli ve imkânsız Sevmekten nasıl geçerim Geçmeden kendimden Geçen zamana inat Aşka âşık her dem. Gök kadar mavi ve ulaşılmaz Olsa da hayaller Umudu yitmeden gönlün Ve yitip gitmeden Adım atmadan eşiğinden ahretin. Net ve berrak zihnim Hiç olmadığı kadar yakınında İlahi gücün Elini çekse de kayıp ruhlar Tüketemediğim şu ümitler. Gecenin kıskacı Bir mengene gibi Yeri geldi mi Yeni doğan bebeğin o çelimsiz sesi Ana gibi sıcak Kadın gibi doğurgan Çınar kadar dik ve asil Ah hayat, nasıl bir duygusun ki Alamam gözlerimi senden. Feryadım göklere Yankılar ulaşır uzaklara Aynada gördüğüm o akis Yine yeniden hayatın ta kendisi. |