Yaşamak...!
Keşke yaşamak nefes alıp vermekten ibaret olsaydı
Ama değil… Mecburi bir istikamette idame ettirirsin hayatı İyi-kötü,güzel-çirkin ve ne kadar zıtlık varsa Bir potada eritmeye çalışırsın. Mahçuplaşan duyguların yokluğunda boğulursun Kara bir leke gibi taşırsın kalıplaşan düşünceleri Bazen ağırlıklarını taşıyamazken Bazen de uçurtma kanadına takıp uçurursun. İnandığın değerler uğruna umut beslersin geleceğe Küçücük ya da tarifi imkansız hayaller kurarsın Gözünden sakınarak büyütmeye çalışırsın. Ve hayat doluyum dediğin zamanlar olur Ama ardına bakınca ucsuz bucaksız bir boşluk görürsün Etrafa pervasızca saçılmış Dönüp bakmaya cesaret edemediğin hayalleri görürsün Uzanmaya çalışırsın tutamazsın… Kendine yabancı olduğun dem’lerin olur Uzaklaşmaya çalışırsın acı veren düşüncelerden Zamansız öldürmeye çalışırsın bazı şeyleri Hasretine,özlemine ,sevgine acımazsın bazen Erite erite bitirirsin bir mum gibi Elde avuçta bir şey bırakmazsın. Geceler bir öncekinden daha karanlık olur Sığınırsın üşüyen bedenin çıkmaz sokaklarına Yeni bir başlangıcın peşine düşersin Bilinmezliklerde…. Ahmet ÇORUKLUĞ |
K u t l u y o r u m
Yüreğine sağlık
Kalemin susmasın
____________________________________Saygılar selamlar