KİMSE TUTMASIN ELLERİMDEN
Bu şehir artık bana yabancı
Bu evler,bu sokaklar Kaldırımsız tozlu yollar Bahçemdeki dut ağacı ve serseri rüzgar Hepsi bana yabancı. şimdi elimde yarım bir sigara içimde tarifsiz efkar. Kan kusuyorum kan Kızılcık şerbeti zannetsenizde. Sokağa terkedilmiş bir çocuk gibi Üşüyorum,üşüyorum Kimse tutmasın ellerimden Ben artık düşüyorum. NEVZAT ACAR-10.10.2014 |