EL VER HAYAT
Gecenin ıssız karanlığında
küflenmiş bir ormanda gözlerine mil çekilmiş zavallı bir köleyim. Önümde dipsiz uçurumlar elimi tutmazsan düşerim ne olur yalnız bırakma beni el ver bana hayat el ver. Çocukluğumun mutlu çığlıkları paslanmış kuytu köşelerde bozkırda bir ayak iziyim kimsenin görmediği. Geceleri karabasanlar görüyorum bağırıyorum,sesimi duyan yok sen duy sesimi bari ses ver bana hayat ses ver. Ben de mutlu olmak istiyorum gözlerimdeki titrek mum alevi yangına dönüşmeden yılların çürüttüğü bedenimden son yaprak düşmeden göçmen kuşların telaşıyla umutlarım göçmeden bana da bir şans ver şans ver hayat şans ver. NEVZAT ACAR-14/11/2010 |
gözlerimdeki titrek mum alevi
yangına dönüşmeden
yılların çürüttüğü bedenimden
son yaprak düşmeden
göçmen kuşların telaşıyla
umutlarım göçmeden
bana da bir şans ver
şans ver hayat şans ver
içten ve samimi dizelerin temsilciisi,farklı duyguları aynıı anda ve geçmiş zamanda yaşar bazen insan arkayamı bakmalı yoksa yoluna devam mı etmeli iklemde kalıverir,suçu hayata atmak belkide bizim sığındığımız bir liman belkide...
herşeye inat önümüze bakmalıyız yada bakmalıydık...
sevgilerle