İPLERDE ASTIĞIN YÜREKLER
Yaşam bizleri çağırıyor sevgiyle
Umutlar bezeli çiçeklerle Balıklar çağırıyor denizler boyu Yıldızsız kalan geceler Yıllardır özleminle yanan yürekler Seni bekliyor seni Artık kurtulmalı yaşam akvaryumlarında ki balık ağızları Her şey Tüm tabiat seni söylenmekte Sensin diller de, Sensin olan gönüller de! Sen dayanılmaz güzellikler de. Sev daha çok, Sev tutup koparırcasına yürekleri, Sev daha çok hiç bırakmadan Sev ki bitsin yalnızlıklar Bitsin yetimlikler Bak! sana özlem tutulmasın dalar Ver sevgi dolu yüreğinden Ver soluk soluk sıcacık nefesinden Gel artık salkım saçak Doldur gönül kucaklarını Şarkılar da hep sen Tutulan özlemler de Senden başkasına kör bakışlar Susanmış sevdana… Sen gönüllerin eşkiyası Belalısı! Büyücüsü belki de Yangınlar icat edilmekte Gün batımı çanları çalıyor Dinle! Ellerin utanmasın Sevgi dolu elleri tutmaktan Balıklar derinliklerdeki kuytulara çekilmekte, yürekler astığın iplere... Bırak yüreğini maviliklere Bırak yüreklerin üstüne üstüne Kaçıp gitme artık düşlere Yaşa be,gönlünce! |