Yağmura sürüklenen bir rüzgar tanesi ile başladı bizim buluşmamız
İkimizde döküldük hatırlarmısın bilmem, aylardan aralıktı
İçimiz kapalı yoğunlaşmıştı duygularımız
Sen iklimden ezberini yaparken ben sesimi sonuna dek açıp itiraz ediyordum
Hayır akmayacaktım iki yabancı tutuşmuş elin arasından
Belki düşünce kadar basittim ama dağılmaya hiç niyetim yoktu
Bir araya toplanmış kendimi bulmaya çalıştım ..
Yorgun değildim ama yağacaktık ya bunun ötesi yoktu
Sessizlik çökecekti ya sonra herkes şemsiye açacaktı ateş topundan damlalara
Ya sonra ? Ya sonra yakacaktı ya işte bu terketmeler beni
Sen terkedilecek değil beklenendin oysaki
Diyordum unut beni .
Unut beni derken bi bulut olduğumuzu unutuyordum
Sen de güldün ki zaten yağacağımızı biliyordun
Sürekli sürekli yoğunlaşmanın bir yolu var mı ki dedim sonra
Sana dönmeye tekrar tekrar yoğunlaşmaya
Hayır dedin haklıydın da
Kimimiz denize bi damla olmaya gidiyorduk belki kimbilir
Kimimiz kuma çamur olmaya
Kimimiz gözlerde yaş olmaya
Kimimiz sel olmaya
Kimimiz şemsiyeden doğruca asfalta akmaya gidiyorduk
Benim içimdeki neyin nesiydi peki ?
Varsay benim ki bi bulut aşkıydı , benim ki bulutlardan oluşan anlamlardı
Sen ki tozlu yeryüzünün çocuklarına pazar sevinci
Hem kalır hem gider gibi
Belki kesik kesik yağıyordun kiminin avuçlarına
Belki sarılıyordun şehre kimbilir
Ben ki kuraklık adına edilen dua gibiydim
Ben ki ırak yerlerden ismini bilmediğim okyanuslarda yüzüyordum
Esasında gökyüzünde yanyana gelebilen bulutlar iken , yeryüzüne dağılınca iki çeltiktik .
Kimimiz kalabalığa dağılmıştı kimimiz sonsuza ...