Dergâh-ı Han
bi nigâr-ı bülbüldüm
gül cemalinde deme durdum aşk-ı nigâhına hayli yandım bî-tab-ı uryan hal ile zülf-ü teline yüz sürüp Subhdem-i ercan taht kurdum gönül aşk ile virane ömür gam-ı seyyahhane bu mürşid bülbül-ü divane oldu leb-i deryanda nur-u cereyân vuslat içinde tan-u bahar aşk deyu sahraya döndüm gülistanda gül deren gülizarım na’r-ı niyaz edip söze geldim vuslat canu harab eyledi Rabb’e aşk-ı beyan eyleyip dergâh-ı han içinde duaya durdum |