SÖZ GEÇMİYOR YÜREĞİMEnerdesin ey sevgili gölge düşürme özlemlerime toprak nasıl canlanırsa yağmur düşünce sararsın bedenimi sımsıcak ateşinle kuzey rüzgarları sert olur esmesin delice karşı kıyıdan el sallasan da söndürmez yüreğimdeki sevda ateşini kaşların çatılmasın bakınca gözlerime endişeyle karışık bir korku sarar yüreğimi nedensiz bir hüzün kaplar içimi belki de nedeni dökülen hazan gülleridir gözlerimden dökülen her damla yaş yüreğimin içten dışa figan etmesidir kapanır yüzüme tek tek kapılar attığım her adımda yerimde sayarım zaman ötesi bir yolculuğa çıkmışsın sanki söyle olmayacak duaya amin mi diyeyim hangi çıkmaz fallar da arayım seni aşkımızın önüne çekilmiş setten bir duvar ama unutma benimde bir kalbim var sevgimin önünde hiç bir engel duramaz ki her zerreme süzülür senden binlerce ışık senden ayrı kalmaya olmasam da alışık aşkta yarın yoktur bilmez misin sevgili bilinmiyor bir nefes sonrası aşkı yaşamak gerek söz geçiremedim yüreğime tutuldum sana karanlıktan bir ışık gibi çık gir ömrüme ellerimi tuttuğunda anlarsın sıcaklığım vucuduna yayılıp yaktığında seni bir gün ikilemde kalırsan ara beni soracağın her soruya cevabım hazır sen de anlayacaksın günün birinde seni senden çok düşündüğümü yaz aşkları çabuk geçer bu mevsimde dolar hüzün trenleri hareket eder kondüktörün düdük sesiyle el sallanır son vagon gözden kaybolana dek eğilir başlar gözyaşları görülmesin diye ya da beyaz bir mendil içinde saklanır beni unutma sözü sıkça kullanılır hüzzam bir şarkı gibi mırıldanır dudaklar geride kırık bir kalp ve ayrılığın acısı kalır ... Refik 08.10.2014 İstanbul |