Yüreğinizin orta yerinde isimsiz yangınlar olacak
Sakin bir rüzgarın yanında bekleyen çocuk ağlayacak
İçinizi binlerce kez çoğalan hüzünler saracak
Yüreğiniz her zaman huzur bulacak kollar arayacak
Boşa kürek çeken dolu olan yalnızlık şarkısı gibi

Ve sen bir tomurcuk gibi tükenip giderken hayatta
Yokluğun öylesine öfkeli ki kan kusuyor olacak her an
Ve koyu kalabalık acıların koynunda uyuyacaksınız
Cebin delik ve sokakların acımasızlığında yürüsen de
Ellerin cebinde hayatın en dipsiz yerine sayacaksın

Saydığın her anlam hepimizin yüreğini dağlayacak
Korkmayın siz kendinizi bulamadan ölmeyeceksiniz
Bilmek isteyeceksiniz içinizde ki anlamsız duygularınızı
Kaybolup gideceksiniz kendi deli yanlarınızın yanında
Ve kaybolacak benliğiniz dost sandıklarınızın kollarında

Avuçlarınızın arasına almışken en güzel düşlerinizi
Can bildikleriniz sizi sizden alacaklar o vakitlerde
Her şeyden herkesten kaçmak isteyeceksiniz gizlice
Kendi köşenize çekilip bir film gibi izleyeceksiniz kaderinizi
Korkaklık sizi terk edecek ve her defasında vuruldukça

Doğrulup hayata merhaba diyeceksiniz yaşadıkça
Sahte gülüşlere sahte dostluklara her daim güleceksiniz
Acılar boz bulanık bir bulut gibi çökse de üzerinize
Hayatın her keyfini süreceksiniz ihaneti her tattığınızda
Ve hayatın bütün yanlışlarını ana avrat seveceksiniz.

Ufuk GÜNEY