asude feryad
bir garip haldeyim ben bile bilmem kendimi
gönlüm ceker gam yükünü parcalar bendini Arşa yükselir asude dilimin feryadı nasıl parcalanmaz hatıra gelir de yadı dil söyler onu da nice suzan olur sözüm bilesin ki sözümden ayrı iş etmez özüm nereye baksam onu görür oldu gözüm gör ki zelil ettin ala iken dil-abadı şimden sonra ne söz söylersem artık boştur gönlüm aşk zehri ile demadem sarhostur vefasızın dili başka aşk ile hoştur gel de etme sitem dünyada dun-ı afakı |