DÖN DE GEL YANMAKTAYIMÖyle zor ki sensizlik nefes almak ar gelir Canım kendinden bezgin yorgunluk dizi aştı İçimde kargaşa çok şeytan diyor ki delir Aklım başımda değil buna gönül de şaştı Ne zaman geleceksin kelimeler üşüyor Ayrılık damla damla kaderime düşüyor. Hiç bir şeyin tadı yok ne yesem ağzımda pas Hıçkırıklar kapıda adını andığımda Gözlerim nemli nemli tütüyor onlara has Özlem duygum kabarır aşkınla yandığımda Soğutma çabasıyla kendimle konuşurum Fayda etmez konuşmak aleve dönüşürüm. Yanık kokusu sarar günlümün kıyısını Merhem sürmek faydasız busendir yalnız çare Kimin gücü yeter ki bozsun aşk büyüsünü Yıllardır gönül kapım bu yüzden yara bere Bir dokun bin ah işit derler ya benim için Kaynayan bir volkanım yanarım için için Sür de gel gönül atın yetiştirsin tez bana Hasta olan duygular yatak yorgan yatıyor Sol yanım beklemekte hazırladım bak sana Soğuk rüzgarlar vurup sol/uma dert katıyor Adın ansam yetiyor titrerim mücrim gibi Düştüğüm yer bellidir kuyuların en dibi. Ayvazım DENİZ |
güzeldi emegine sağlık.