SEN beni BIRAKIP giderken
zulamda sana adanmis şiirlerim vardı en son
sen beni bırakıp gittiginde yüreğimi ince ince kesen bir sızı vardı solgundum boynunu yere büken çiçekler gibi sadece gidişini izliyordum kal diyemiyordum sen beni en son birakip giderken ben dudaklarimda sana dair şarkılar söylüyordum adın sevda idi soy adın ayrilik oldu sen beni en son bırakıp giderken zulamda sana adanmis siirlerim vardi birde sen vardin yüregimde bir ben kaldim yarım geride birde hasretin oturdu yüregime sen beni en son bırakıp gittiginde bıçak açmıyor simdi ağzımı dudaklarım anmıyor hiç adını yüreğim artık hiç saymıyor hatırını sen beni en son birakip gittiginden beri hulisi kazankaya |