Ölüm içmekÖlüm içtik Yıllanmış Süzme sek Şimdi o dağlarda Ben ot sen biçersin Biç biçtiğin kadar Bahar bahar yeşillenir Şimdi nadasta toprak Ölüm uykusu değil Zülüm uykusu bu Bir lokma ekmek Bir yudum su Kafeste Gün açacak Gül açacak Ölüm Ölecek Özgürlüğe gebe İntikama aç Dört yana dağıl Ölümün ensesine Solu Ahmet Coşkun |
Eli elime değmedi
Değse ise ölür idim,
Dili dilime değmedi
Değse ise ölür idim.
Bana gönlünü vermedi
Gönül bahçeme girmedi
Bahçemde güller dermedi
Derse ise ölür idim.
Gönlüm yüceden inmedi
Ağlar ağıt hiç dinmedi
Gözde yaşı yar silmedi
Silse ise ölür idim.
Aklım aşkıma yetmedi
Başımdan aklım gitmedi
Sevdiğimi yar bilmedi
Bilse ise ölür idim.
Namelerimi dermedi
Bakışla sevgi örmedi
Gözü gözümü görmedi
Görse ise ölür idim
İSMAİLOĞLU değmedi
Kendisini hiç övmedi
Sevdim fakat o sevmedi
Sevse ise ölür idim.
---- 08.03.1960 - İslahiye
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ - İstanbul