ZORLAMANIN ANLAMI YOKolmayınca olmuyor be kanka zorlamanın anlamı yok şiirlerim gibi koktum hep biraz hüzün biraz umut ve biraz da neşeyle beyaz papatya misali. gülleri koklamaya alışkın burunlar yadırgadı beyinleri tümör sarmış ben temizledikçe papatya kokulu neşterle dağıldılar her bir hücreye kirlettiler mazimi arz/a inen merdivenlerin en başındayım her insanın inişleri olur biliyorum ben en görünmeyene vurulduğum günden beri indikçe adım adım çekiyor içerisine bir adım ileri gittikçe bir adım geri çıkıyorum elimde daha dün babamın aldığı ve daha önce yastığımın altında sakladığım kırmızı bayram ayakkabılarım var hiç giymeye kıyamadım eskimesin istedim yıpranmasın istedim ama ben ne çok eskidim ne çok yıprandım hiç korkmayan yüreklerde bayram sevincim elimden alınırken eteklerimde şekerleri geldiğim yollara döküyorum artık çalacak bir kapım yok çalsam da yüzü gülen kimse yok karşımda açılmıyorlar o karanlık kapılar yüzüme açılmıyorlar sevincimle beraber çocukluğumu da götürdüler annemin ’’üstünü kirletme’’ sözü ah nasıl da hatırımda ne kadar dikkat etsem de hep kirletirdim gizli gizli silmeye çalıştıkça daha çok bulaşırdı silmemek gerektiğini çok sonra öğrendim silmemek gerekiyormuş kirlendi deyip yıkamalıymış insan bulaşınca çıkmıyor kanka izi kalıyor Ayvazım DENİZ |
CANIM ŞAKAYLA BAŞLIYAM DEDİM FAKAT ŞİİRİN ÇOK GÜZELDİ KIRMIZI AYAKKABILI MUTLU BAYRAM ÇOCUĞU OLASIM GELDİ KİMBİLİR ŞMARMAYI ÖZLEDİM GALİBA ÖZLEDİK HEPİMİZ TEBRİKLER SEVGİMLE