kendi şekil veya şekilsizliğimiz saltanatı süren hadiselere benzer devrini savmadıkça kudreti azalmaz gaipten duyduğumuz inlemeler kendi içimize gömülmüş acılarımızla beraber
*
her ömrün bir altın saati var büyük adamlar gibi yapayalnız yaşanacak
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
büyük adamlar gibi yapayalnız şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
büyük adamlar gibi yapayalnız şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Acılar acılar ve merhaleleri ...hayat yolunda hep aynı değil midir çekilen üstadım...Hepimiz geçiyoruz birer ikişer ...Mutlu olan kim var ki ? Kim der ki ben hayattan çok şey anladım.Her şeyim dört dörtlük her şey tastamam. Acılar ki kıyım kıyım doğrarken bir yandan, bütün görünmeye çalışırız bir şekilde... tam mış gibi... her şey varmış her şey istediğimiz şekilde yürüyormuş gibi... oysa bizizdir hep uyan, uymak zorunda bırakılan, çıkmazlarda araflarda iki ateş arasında sürekli suyun düşüyle uyuyup uyanan ...
Saygıdeğer üstadım, bireyselden genele yansıyan bir duyuşla herkesi anlatmış aslında bu şiirinde.Anahtarlarını da vermiş dize aralarında ...Hak vermemek ne mümkün güçlü olmak zorundayız .Yalnızlıksa bunun bedeli ödemekten başka çaremiz de yok zaten...Dediğiniz gibi büyük adamlar gibi... şahikalarda nefeslenip , her yeri insan dolu olup da özünde tekbaşına yaşayanlar gibi... :(
Yüreğinize daim esenlik ve mutluluk dileğiyle kutlarım değerli eserinizi.
Acılar acılar ve merhaleleri ...hayat yolunda hep aynı değil midir çekilen üstadım...Hepimiz geçiyoruz birer ikişer ...Mutlu olan kim var ki ? Kim der ki ben hayattan çok şey anladım.Her şeyim dört dörtlük her şey tastamam. Acılar ki kıyım kıyım doğrarken bir yandan, bütün görünmeye çalışırız bir şekilde... tam mış gibi... her şey varmış her şey istediğimiz şekilde yürüyormuş gibi... oysa bizizdir hep uyan, uymak zorunda bırakılan, çıkmazlarda araflarda iki ateş arasında sürekli suyun düşüyle uyuyup uyanan ...
Saygıdeğer üstadım, bireyselden genele yansıyan bir duyuşla herkesi anlatmış aslında bu şiirinde.Anahtarlarını da vermiş dize aralarında ...Hak vermemek ne mümkün güçlü olmak zorundayız .Yalnızlıksa bunun bedeli ödemekten başka çaremiz de yok zaten...Dediğiniz gibi büyük adamlar gibi... şahikalarda nefeslenip , her yeri insan dolu olup da özünde tekbaşına yaşayanlar gibi... :(
Yüreğinize daim esenlik ve mutluluk dileğiyle kutlarım değerli eserinizi.
Selam ve en derin hürmetlerimle.