BİR ANKARA MANİFESTOSU
Yine Ankara’nın yüreğimi üşüten rüzgarı.
Hep yalnız hissetmişimdir burada. Sevgi neye kadirdir bilmem ama koca bir boşluk bıraktığını iyi bilirim. Sonra bu boşluk, bu his zamanla köhneleşir ve fitil tutmaz. Sonra şaşırırım, ki ben unuturum sanmıştım! Yaşadığım tüm ilişkiler bir bir gelir aklıma, detayları sevgi boşluğunda. Beni bir gör; kafam karışır, kendimle çelişirim : Madem detayları hala aklında, o zaman hissettiğin şey boşluk değil. Peki boşluk değilse nedir? ’’ Cevabını bildiğim ve fakat dillendirmediğim sorular gelir aklıma ve tam da söylemek isterken sana, susarım, boşluğa bırakırım. Sevgiyi asla çıkmasın diye hapsettiğim o derin ilahi yerin duvarları var ya, işte oraya çarpar bu cümleler ve kırılır canım. Alp Ay Esenboğa, Ankara/2014 |