Kamburu çıkmış zaman...
yalanlara meze olmuşum
şu dünyanında kahrında bitmiyor bitmiyecek yinede aşkın bağrımda.. bırak geçsin ömür denen yarınların koylarına derdi muhabbet eyledim senden gelen her anıma.. öptüm öpecek gibiyim bir tutam umudun alnını nerde nerde o günler topladığım yalnızlığı.. hayal güzel rüya hali içimde ki tebessümlere teselliye bir mekan sensizliğin sessizliğine.. her can canana muhtaç kamburu çıkmış zamanda kader denen kara bahtım göz yaşlarımla kapında.. içeri buyur etmesende dağları aşmış hüzünlerim o günden bugünlere gülmelere hep hasretim... (Berlin,27.09.2014) Talat Özgen |