Sükuti kardeşim,şükür görüştük,
Yolcu idim mâlum,sohbet az oldu,
Yıllar önce şiir yazıp güreştik,
Vaktim geldi ortam tuzla buz oldu.......Kul Armağan

Selamın alınca, koşarak geldim,
İnan hocam, dere tepe düz oldu,
Ben dostu kendime ganimet bildim
Şükür üç beş değil, doksan yüz oldu.....Sükuti Noksani

Ahde vefa eden, dosta sevgim var,
Muhabbet yok ise,dünyan olur dar,
Sözü,özü bir’se,kollarınla sar,
Dosta kavuşunca gülen yüz oldu......Adem Armağan

Dost yerine başka birin koymadım
Verdiğim ikrârdan geri caymadım
Ehli irfanlara asla doymadım
Her bir sözü ilham oldu haz oldu.......Sükuti Noksani

Kul Armağan, Bursa iline vardım,
Lokman Sis,Sükuti,Ömer’i gördüm,
Kollar ile dostu bağrıma sardım,
Bir de Ayhan vardı,tatlı söz oldu.-----Kul Armağan

Sükûti içimde derindir yaram
Dostun muhabbeti yaraya çarem
Sen kolunla bende kalbimle saram
Sadakatin gönüllerde iz oldu.---------Sükuti Noksani