ÖMÜRLÜK DOSTUM
Kimileri, yalnızdır bu hayatta
Kimileriyse, oldukça suskun Geceleri oturup, seni yâd etsem de Suskunluğum, sensizliktendir Be Dostum Oturur düşlerime kara bulutlar Ve tünerler, baş ucuma serseri çakallar Bana, yalnızca seni hatırlatırlar Ucu bucağı olmayan, zirvesiz sarp yokuşlar Güzel günlerimizi, aklıma attım Geçmişimizi, bir albüm yaptım Yıllar boyu durdum; durdum da sana baktım Sensiz hayat çekilmezmiş Be Dostum... |