İNSANLIK NEREYE KOŞUYOR-1
Hey insanlık nereye kilitlenmiş gidersin?
Dünya malına arzu gönülleri karartır. Paraya pula göre elitlenmiş gidersin, Bugün dünü, yarınsa bu günleri aratır. Sermaye büyük patron, emeği esir almış Özgürlük birkaç dilim ekmek uğruna heder Silah, çocuk elinden ekmeği esir almış Bu düzen böyle gelmiş, böyle ne kadar gider Seçmek özgürlük için en büyük silah iken Bir paket makarnaya becayiş olup geçer Önemsenmiyor belli popoya batan diken Karnını doyurunca acıya gülüp geçer Pasta eşit dağılmaz, hak hukuk hak getire Kiminde aşlar çöpe, kiminde aç boğazlar Doğa düzeni kaydı, girmiyor bir satıra İnsan hayvandan vahşi, birbirini boğazlar Gördüm halkın başına akbabalar üşüşmüş Uyuyan insanlığı uyumaya çağırır Sanmayın ki Coşari umutsuzluğa düşmüş Umutsuzluk insana yeni umut doğurur İbrahim COŞAR |
Bir paket makarnaya becayiş olup geçer
Önemsenmiyor belli popoya batan diken
Karnını doyurunca acıya gülüp geçer
şiir tam anlamıyla yerli yerince abi
akşamdan beri kafamda dönüp duran şey suriyeliler
her köşe basında bir suriyeli var
bizim açlık sınırımız malumken
onlara en buyuk kötülük olmuş yurdumuza gelmelerı
aç insanlar
iş yok
savastan cıkmıslar
bız bıttık sıra onlara gelmiş
kötülüğe mecbur bırakılan o ınsanlar için üzülüyorum
saygılar