ne güzel kuleler örmüştüm sana
asması babilden sonra gelen
emeğimden namusumdan terimden
üstelik; şakül hesaplı her biri
ve her yaşına bir merdiven
haberin olsun diye vefalı alemlerden
rasatsız yaşamların acemisi
en dipteki tuğlası, çekilir mi bilmeden





romadan önce mayadan sonra
ne taşlar cilaladım gönül yollarına
ömrüme istemeden bereket
ne bir selam yolladın ne de uğradın hanlarıma
talanlarda bedestenim
bu ulu kalabalıkları müşteri sanma





bu bozkırlarım bu düzlüklerim
yeşermediğinden değil ormanların
dibindeki talaşlar sana taht kurduğum yontularım
son çiçekler açıyor ya balkonunda
sanma ki hüner eylül yağmurlarının
her gece gelir diplerine ben ağlarım





vefasız
yırtık yerlerinden dikiş atsam da samanyoluna
bir sana sökmedi ustalığım bir de yaratılışıma
pişmedim belki de sana göre biliyorum
bir tek dal odun için
dilenmediğim dağ mı kaldı harlarıma














kasım