Bülbülün Yoldaşı
Başımı yastığa koyduğum her an
Yaralar baş verir derin mi derin Hayalin gözüme gelince bir an Buz olur göz yaşım serin mi serin Sevdayı ilahi sayanlardanım Gam üstüne gamı koyanlardanım Cemalin uykumu böler de geçer Eliftir gözlerin baksam incinir Gönül sarayımda yerini seçer Başına tacımı taksam incinir Geceyi aşk ile örenlerdenim Uykusuz şafağı görenlerdenim Bâd-ı sabâ vakti yumulur gözüm Sinem yenik düşer hasret nârına Beden uyusa da uyumaz özüm Bugün de olmadı belki yarına Her sabah ezanı duyanlardanım İçini geçirip doyanlardanım Pervayı kaldırdım açıldı perde Dağlara taşlara hep seni sordum Kuşlarla konuştum konduğu yerde Derdimi dökerek alemi yordum Kalbini bir güle verenlerdenim Bülbülün yoldaşı yarenlerdenim Aşk meyinden içtim aşık saymadın Kirpiğini kırpıp göz ettin bana Bak ölürüm dedim yine aymadın Cennet-i aladan söz ettin bana Müjgâna inanıp kananlardanım Cehennem od’unda yananlardanım Şiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN |