Ne geçici bir rüya ne gençlik hevesiydin
Bir tek cekedi alıp sırtını dönüyorsun
Düne kadar içime çektiğim nefesimdin
Ben sensiz ne yaparım şimdi yokum diyorsun.


Vebalıymışım gibi dört yanımdan kaçarak
Hiç faydası olmayan tüm lafları saçarak
Çoktan kapanmış olan defterleri açarak
Geçmişi irdeleyip sana çokum diyorsun.


Kanatlarımı kırdın; başsız, kolsuz bıraktın
Çıkmaz sokaklardayım beni yolsuz bıraktın
Tüm yolları tıkadın kılavuzsuz bıraktın
Perdeleri kapatıp artık yokum diyorsun.


Sabah seherindeki doyum olmaz Tan’ımdın
Küçücük yüreğimde sen koskoca yanımdın
Bana HAK’ tan hediye nefesimdin kanımdın
Ben sensiz yaşamam ki nasıl yokum diyorsun.


Gözlerine saklanmış orman bulutla kaplı
İstemesek te gözün artık gözüme saplı
Gözden, gönülden, dilden veda değil hesaplı
Yüreğime kıyıp ta nasıl yokum diyorsun.



İçime çöreklenen korkum hadsiz hesapsız
Neden , Niçinler kaldı suskun dilde cevapsız
Ben sana ne yapmıştım be vicdansız kitapsız
Yüzüme kapı çarpıp artık yokum diyorsun.


ülkü soluğan kara
22 eylül 2014