“Solist de oldum ya sonunda
Gönülsüz dahil olduğum kadim bir guruba…

Yitik geleceklere çiziverip sol anahtarlarını
Diziveriyoruz sonrasında
Sessizlik yemini etmiş militan notalarını her yeni gün
Ölümcül müziğimizin …”

::

İlenç kusan ağızlarını kapatalım kalplerimizin
Geri çeksinler
Gevrek gülüşlerimize konuşlanmış ruhsuz neferlerini
Kavruk beyinlerimiz
Ve
O büyük yalanın rehavetinde debelenen
Affa avuç açmış ellerimizi
Gömelim hiç düşünmeden ılıca şifasındaki balçığına çamurun

Ben…
Sen…
Ve
O…

Gördüğümüz an sığıştığımız filikanın su aldığını
Ve
Anlayıverince de gerçek anlamda biz olamayacağımızı
Nasıl da atıvermiştik?
En çelimsiz olanımızı Kızıl Deniz derinine

Kılıçtan geçiriliyorken bir bir fedakarlıklar
Triomuzun ne de muhteşemdi sessizlik uyumu oysa!

Can çekişiyorken ayak diplerimizde
Devinimsiz yaşamlara mahkum ettiğimiz belitler
Gökyüzünün hükmeden mavisinde
Pervasızca deviniyordu
Minicik bulutlar

Ve
Kuşlar…

Ve
Börtü böcek…

Ve
Halen
O’nun kulaklarımıza yankı yardım çığlıkları…

(Yıldıray Kızıltan)