O SENDİNlık bir meltem gibi, Çağıl çağıl akan bir pınar gibi, Küçük çakılların üstünden yuvarlanıp geldin bana. Ne ılıktı okşayışların, Ne sıcaktı sarışın rûhumu, O, sendin... Yüreğimde bir sevgi yumağı, Sarıldıkça sarıldı, Büyüdü, büyüdü, koskocaman... Ördüm sevgiyi, ördüm usanmadan, İlmek ilmek, yol yol... O, sendin, Bana hep kanat, kol... Hiç bir günüm geçmedi seni anmadan, Dilimde bir şarkı oldun, Söyledim: ’Ölürsem yazıktır sana kanmadan, Kollarım boynunda halkalanmadan...’ Hâlenur Kor |