aşk davası
sokağın ortasında bir ceset
akan kanında biten hikayesi yere düşen ekmeği de bunu belli etmekte saatler sabahın yedisine yeni gelmekte polisin kimlik tespiti ardından ufak bir soruşturma ile ev adresi çok değil yirmi dakika sonra o aşkın diğer sahibi kaybettiğinin yanında önce gözyaşları sonra acı feryat koca kalabalığın çaresizlik anı çok olmasada hepsinde gözyaşı ve kadının dudaklarında bir söz ’’tam kavuştum derken neden...’’ zaman biraz geçince işlemler başladı elbet ve sorguda çıktı işin aslı astarı bir hafta önce kaçarak kıyılan bir nikah ve ardından memleketi terk edip gelişleri ’’tek hayalimiz mutluluktu’’ amirim sözü mahallede herkesçe duyulmuş olacak ki çocuklar bile çıkmadı o sevdikleri sokaklarına küçük büyük herkes anlamıştı kısa süren sevdanın koca hikayesini kan davalı ailenin iki sevdalısını aştık diye sevinirken bu anlamsızlığı bambaşka bir halde yarım kalışlarını faili yakalanır elbette ama yitip giden günler ne olacak kundakta bir yavru düşlerken bu hale izahı kim yapacak binbir sorunun cevapsız kalışı ve kadının sevdiğine son vedası adalet bulsada yerini tek gerçeği olacak davanın herşey başlamadan bitmiş bir halde eski zaman sevdalıları gibi o iki sevdalının kavuşma yeri yine mahşer sabahı artık |
mutlu aşk yoktur demiş şair
haklıydı