İnsanım ben/im...güzeldir memleketimin yad elleri her köşesinde bir umut vardır bakma sen çerçevelerine tahtalı köy gibi dursada zaman neyleyebilir ki zan? dağ gibi yüreklidir aslında insanları bakma sen sindirilmişliğin borazını ötsede sinsi gülücükler yatar derinlerde masumiyeti deryaya benzer ah bir bilebilsen okşamasını.. her anını yaşar mızraklar aleminde kör topal misali sabır öğretilmiştir son damlasına kadar yalnızlık perçin çeksede neyine ki isyan ne içinde nede dışında?.. uyur gezerliktir aslında bir nevi hayatı yinede yoktur bir tık süsler hayallerini güyalar ertesinde ki mahsende ne eylesin düşlerde ki vadiler mahkum edilmişliğin çivisi gibi düşündükçe?.. varı yoğu o çukurdur etrafı sarılmış kıpırdamak imkansızlık dahilinde etme eyleme dünyasıdır onun için bilmezmidir ki bugün vardır yarın yoktur bakarken teğet geçmişliğe bir ağlayan bir gülen gözle... (Manisa,05.09.2014) Talat Özgen |