ELAZIĞ
Ya toprak,
Gül açarsın renk mi renk, bir dalı da biz büyütek Yarin teni gülüne denk, kokularıyla yetişek Nimete ana olmuşsun, yârla bir nakışlı çiçek Ben yâre bir nimettim, hangi köşende çürüyek İndim kabirin darına, heybetini anlamaya Çıkayım yüce dağına, heybetini anlatmaya Seni sen yapanla varım, sanma düştüm bir boşluğa Yari sana verdim ama, gülün her daim bağrımda |