Gül'maşuk
sen cihana aşk ile bakar oldun
bir bülbülün ahını işitince sen bağın güzel kokusunun iksiri misk kokundan biraz olsun ver diye aleme rüzgar çepeçevre sarar seni sen bir gül diye baharı sana mekan eden seni yine aşka atıp bülbüle maşuk eylemiş ve sen gül bana; maşukuna; hep gül ol... ’’Gül’maşuk ismini o kadar çok sevdim ki keşke bana hep maşukum desen, ne de güzel seslenişin var sevgili diyen...’’ fuzuliM |
rüzgarın büyüsüne kapılıp,
gül bahçesine bülbül oluvermiş,
hep gül ol...
yazan kaleme saygılar...