YARIN KADAR YAKIN
Meftunuyum anın, hayatın
Dibindeyim en alasının. Hey gidi hey, Yanan bağrım İşkillendim bir kere Ne vardı gözlerini kaçıracak. Tutumsuz ol gönül alabildiğine Bir yutkun bin söyle Haydi, bağır avaz avaz Yankısı gelirken yeknesak… Tutumlu oldun da ne oldu, gönül Seyreldi anılar, bitimsiz anlar Sustum da ne oldu, söyle Ne vardı âşık olacak Göğe, denize, hayata. Gönüldeş yalnızlığım Ey kâfir, berduş duygularım Ne varsa yalan Ne varsa yakan Uzağındayım çoktan. Mehtaba bakarken Bir bir saydım göz kırpan yıldızları Söz gümüş sükût altın, Kim demişse yalan Anladım serpilirken yıldızların tozları. Savruk bir o kadar yılgın Olmadığı kadar yakan İçine düştüğüm o tuzaklar. Biri ben biri sen Gerisi yalan külliyen. Vakit varken çırp duyguları Hadi çarp sevgi ile gururu Tebessüm konmuşken yüzüme Bir kelebeğin ömrüymüş Sevda denen gölge. Çekip gitmekse Tek çare Çoktan savdım sıramı. Kim varsa töhmet altında Eşkâlimi çoktan gizledim kıyılara. Görünmezim hiç olmadığım kadar Sonsuzluksa kavuşmayı dilediğim Yarın kadar yakın Ecel bildiğim. |
Özlem Demirkaya &*.*&