MASUMİYET
olmazı oldurmaktı belki isteğim;
yakalayıp gün batarken Güneş’i teknemin arkasında eve götürmek... hayatın gizini bilen rüzgara sarılıp sımsıkı her yere gitmek ve şarkılarını ezbere bilmek... çocuk gözlerindeki masumiyete ve gülümsemesine bir ömür vermek... göstermek hayatın an olduğunu gülmenin bir tılsım, can olduğunu... deli gecelerde,deli heceler yazıp sayfalarda "Ben"leri görmek... ve bir gülüşe kaptırıp kendimi nasıl sevdiysem, öyle sevilmek nasıl sevdiysem, öyle sevilmek... Belgin Özkoç |