Bana Benziyorsun Eylül…Yine mi sen geldin Eylül; Benim gibi sende arsızsın Dönüp dolaşıp aynı yere varırsın Be hey sonbaharın ilk habercisi Sen hiç akıllanmaz mısın? Yağmurlar yüklemişsin sırtına Hüzün hüzün akmaya hazırsın Tüm günahları yıkacaklar boynuna Mecbur Kabul edeceksin Ruhunda saklı hazansın… Usanıp yorulmadın senelerce Bildiğinden şaşmadın yıllarca Haydi, kopar yaprakları sevdiğinden Sararıp soldur teker teker Çırılçıplak bırak ağacı, arından utansın Ağla üstüne birde sırılsıklam kalsın Kara bulutlarınla ört üstünü Rüzgârlarında teselli arasın… Güneşi kapat gölgenle Karamsarlık düşür gönüllere Ayrılığın yelini estir kalplere Özlem ateşini yak bedenlerinde Eski bir plaktan bağırsın Alpay ‘’Eylül de gel’’ diye… Şairlerin yüreğine ilham kaynağı Hazan ve hüznün sarmaşığı Şarkıların notalarda dili, damağı Kahverenginin sarıya yolculuk tonlarının tek sahibi Bağrında sakladığın hasretin kızıllığı… Eylülüm; Acılarına, Hüznüne, Hazanına, Sararıp solmana rağmen Ve Ben gibi darbelere mahsur kalansın Bana benziyorsun belki de ondan Seviyorum seni ben Hoş geldin aramıza Doya doya yaşayacağım seni yeniden… 03.09.2014___________Seher_Yeli Seher Zerrin Aktaş |