Sonsuz Film
SONSUZ FİLM
Yaşansa ne olur ki, bin yıl veya bin asır Zamanı ölümle son bilen elbet yanılır Kaderle bazı dertler, insanlara münhasır Onurlu yaşayanlar, hep övgüyle anılır! Saatler ölüm marşı, değişmiyor hiç ritim Dünyanın ekseninde, insanlık oyalanır Ebed; sonunda sonu, son olmayan, sonsuz film Ve nihâi yaşamlar, bu renkle boyalanır! Bazen sürûr getirir, anılar seçer zaman! Geçmişten geleceğe, hep bir akış içinde Bazen de acının tam kalbinden geçer zaman Bir seyyâledir durmaz; ’neden, nasıl, niçinde!’ Buluşmalar var yarın, o beklenen koroda Ah yankısı duyulur, çırpınan sînelerin Pişmanlıklar ağlaşır, o mahşeri tabloda Geri dönüşü olmaz, yaşanan senelerin! Eylül/2014 Furkan Selçuk Soylu |